Hoe ouder je wordt, hoe moeilijker het is om iemand in je leven toe te laten. Maar er komt een tijd waarop je ziet dat mensen om je heen wegvallen en dan kom je tot het besef dat je toch niet de rest van je leven alleen wilt doorbrengen. Nu ben ik nog goed gezond dus heb nu nog de kans om een lieve, (ook) gezonde, attente man in mijn leven toe te laten. Samenwonen zie ik niet zo meteen zitten maar een LAT-relatie kan zeker wel. Als je het stukje hier boven leest, dan is er herkenning en lijkt het net of je het zelf zou geschreven hebben. Als dat zo is, dan hoop ik dat je me een berichtje stuurt zodat we kennis kunnen maken met elkaar.