Het leven heeft zoveel te bieden, maar als je een hele tijd in de rouw leeft, dan gaat alles langs je heen. Na het overlijden van mijn man, nu 3 jaar geleden, heb ik lange tijd nodig gehad, om weer op adem te komen, weer te kunnen leven, laat staan genieten. Dat punt heb ik nu toch echt bereikt, en ben zelfs weer in staat om nieuwe mensen te leren kennen. En wie weet ontstaat er wel wat moois..je weet nooit toch? Hoe zit dat eigenlijk bij jou, als ik mag vragen? Ben jij soms ook iemand verloren, die je close was? En weet je een beetje hoe ik mij voelde, de afgelopen jaren. Maar het leven gaat door, en het leven is om van te genieten, toch? k zou dat graag met jou willen doen, dus ik hoop in eerste instantie op een leuke kennismaking, ergens op een terrasje ofzo..