Ik vraag me af waar je bent. Hebben we elkaar al ontmoet? Zijn we vrienden? Heb je nog steeds een relatie? Of zit je vlak achter me, hier in de coffeeshop? Ach ja, ik denk dat er veel mogelijkheden zijn. Maar beloof me alsjeblieft één ding. Beloof me dat het wachten de moeite waard is. Het is gewoon dat ik nog steeds op het juiste moment wacht. Die keer dat ik zal kunnen zeggen: "Oh, nu, ik weet het, dit is de man waar ik deze brief voor heb geschreven." Ik heb veel meegemaakt. Slapeloze nachten als gevolg van een liefdesverdriet?